Blijven hopen
Soms zitten mijn ogen dicht
van de tranen door de pijn
dan vergeet ik het warme licht
van Zijn zalige zonneschijn
omdat ik me dan zo blind staar
vergeet ik het wel eens even
door wat zichtbaar is of voelbaar
dat er zoveel moois is in `t leven
God gaf veel mensen om me heen
kinderen met hun vrolijkheid
Hij houdt me stevig op de been
en als Hij mij naar buiten leidt
gaan verbaasd mijn ogen open
en ik blijf geloven hopen.
Wim Pouwelse, 05-04-2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten